เหยาะแหยะ

1) adv. weakly

related: feebly

syn.: เหลาะแหละ sample:

เธอเต้นเหยาะแหยะ ไม่เข้ากับดนตรีเลย

2) v. be weak

def.:

ทำเป็นเล่น, ไม่เอาจริงเอาจัง

related: be feeble, be flabby syn.: อ่อนแอ, ย่อหย่อน, เหลาะแหละ ant.: กระฉับกระเฉง, เข้มแข็ง, คึกคัก sample:

เขาเหยาะแหยะเกินไป ไม่สมควรที่จะเป็นผู้นำ